ประชากรเยอรมันจากต่างด้าว

          ในปี ๒๐๑๗ ประชากรราว ๑๙.๓ ล้านคนในประเทศเยอรมันมีรากมาจากการอพยพย้ายถิ่น ตามการเปิดเผยของสำนักงานสถิติแห่งชาติโดยมีพื้นฐานจากการสำรวจประชากร  ซึ่งเท่ากับการเพิ่มขึ้น ๔.๔% เมื่อเปรียบเทียบกับปีก่อนหน้า  บุคคลผู้ใดผู้หนึ่งมีความเป็นมาจากการอพยพหากบุคคลผู้นั้นหรืออย่างน้อยบิดาหรือมารดาฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ได้ถือกำเนิดพร้อมสัญชาติเยอรมัน  ในปี ๒๐๑๗ ราว ๕๑% ของประชากรเป็นชาวเยอรมันที่มีความเป็นมาจากการอพยพ และราว ๔๙% จากจำนวนนี้เป็นชาวต่างชาติ  เมื่อเปรียบเทียบกัน ในปี ๒๐๑๑ สัดส่วนของชาวต่างชาติจากประชากรที่มีความเป็นมาจากการอพยพยังอยู่ที่ ๔๒%  ประชากร ๑๙.๓ ล้านคนที่มีความเป็นมาจากการอพยพในปี ๒๐๑๗ ราว ๒.๘ ล้านคน (คิดเป็น ๑๔%) เป็นชาวตุรกี ๒.๑ ล้านคน (คิดเป็น ๑๑%) เป็นชาวโปแลนด์  ๑.๔ ล้านคน (คิดเป็น ๗%) เป็นชาวรัสเซีย  ๑.๒ ล้านคน (คิดเป็น ๖%) เป็นชาวคาซัคสถานและ ๐.๙ ล้านคน (คิดเป็น ๔%) มีรากเหง้าโรมาเนีย  นับจากปี ๒๐๑๗ การสำรวจประชากรได้ทำการศึกษาภาษาที่ใช้พูดกันส่วนใหญ่ในครัวเรือน  จากครัวเรือนที่มีสมาชิกหลายคนรวมทั้งสิ้น ๒๔ ล้านครัวเรือนในประเทศเยอรมัน ๒.๕ ล้านครัวเรือนส่วนใหญ่ใช้ภาษาต่างด้าวกัน  โดยภาษาที่ใช้บ่อยที่สุด คือ ตุรกี (๑๗%) รัสเซีย (๑๕%) โปแลนด์ (๘%) และอาหรับ (๗%)  การที่ในบ้านใช้ภาษาเยอรมันหรือภาษาต่างด้าวสื่อสารกัน ขึ้นอยู่กับว่ามีบุคคลกี่คนในครัวเรือนที่มีความเป็นมาจากการอพยพ  ส่วนใหญ่ของครัวเรือนที่มีสมาชิกหลายคนและสมาชิกทุกคนมีรากเหง้าเป็นต่างชาติจะสื่อสารกันด้วยภาษาต่างด้าว (๕๕%)  ตรงกันข้าม หากเพียงส่วนเดียวของสมาชิกในครัวเรือนมีรากเหง้าต่างชาติสัดส่วนนี้จะลดลงเหลือเพียง ๗%  จากประชาชนที่มีความเป็นมาจากการอพยพที่ใช้ชีวิตอยู่ในประเทศเยอรมัน ๑๙.๓ ล้านคน ราว ๑๓.๒ ล้านคนอพยพเข้ามาเอง  นับแต่ปี ๒๐๑๗ การสำรวจประชากรได้สอบถามบุคคลเหล่านี้ถึงเหตุผลหลักของการเดินทางเข้ามาอยู่ในประเทศเยอรมัน  แรงจูงใจสำคัญที่สุด ได้แก่ เหตุผลสร้างครอบครัว