ปากกาหมึกแห้ง

          Lászlo Bíró ชาวฮังกาเรียนเป็นผู้คิดค้นปากกาหมึกแห้งจากการเฝ้าดูเด็ก ๆ เล่นลูกแก้วกันได้เกิดความคิดจากการที่หากลูกแก้วไหลผ่านน้ำ มันจะทิ้งร่องรอยชื้น ๆ ไว้  เมื่อ ๘๐ ปีก่อนเขาได้จดสิทธิบัตรปากกาหมึกแห้งแท่งแรกของเขาที่ประเทศอาร์เจนตินา  เขียนง่าย ไม่หยดเลอะเทอะ และหมึกตัวปากกาก็ไม่แห้ง  ปากกาหมึกแห้งเริ่มกระจายตัวไปทั่วโลก  ทุกวันนี้แทบไม่มีโต๊ะหนังสือที่ไม่มีมีปากกาหมึกแห้ง แม้จะมีเครื่องคอมพิวเตอร์ ดิจิตอลและความฝันถึงสำนักงานที่ปราศจากกระดาษ 

ตามรายงานของ Marketmedia24 นักวิจัยตลาดแห่งโคโลญน์ ปีที่แล้วชาวเยอรมันใช้จ่ายเงินเพื่อซื้อปากกาหมึกแห้ง ๔๓๙ ล้านยูโร มากกว่าเมื่อ ๕ ปีก่อนราว ๑ ใน ๗  ลำพังในฐานะสิ่งของโฆษณาแต่ละปีก็มีจำนวนหลายล้าน  ไม่ว่ากลุ่มบริษัท โรงเรียนสอนขับรถ ดิสโกหรือพรรคการเมือง  สถาบันจำนวนนับไม่ถ้วน ทำปากกาหมึกแห้งเพื่อให้อยู่ในความทรงจำของลูกค้า คู่ค้า และผู้สนับสนุน  คนเราสามารถจ่ายเงินหลายพันยูโรสำหรับปากกาหมึกแห้งหนึ่งแท่ง  แต่จริง ๆ แล้วเป็นสินค้าราคาถูกมาก  ปากกาโฆษณาเริ่มต้นด้วยราคาราว ๑๐ เซนต์  ตรงกันข้าม ตอนเริ่มต้นเป็นสิ่งของหรู  ขณะห้างสรรพสินค้าที่นิวยอร์กนำปากกาหมึกแห้งแท่งแรก ๆ ออกวางบนชั้นในปี ๑๙๔๕ มีราคา ๑๒.๓๐ ดอลลาร์  คนงานอุตสาหกรรมต้องทำงานถึง ๘ ชั่วโมงกว่าจะได้เงินจำนวนนี้  เป็นเวลากว่าสิบปีที่นักประดิษฐ์พยายามหาทางเลือกแทนปากกาหมึกซึม ไม่เลอะเทอะและไม่แห้ง  แต่ส่วนใหญ่ประสบความสำเร็จน้อย ต่างจาก Bíró ที่หลบหนีภัยนาซีไปยังบูโนสไอเรส ที่ซึ่งเขาก่อตั้งบริษัทเครื่องเขียนร่วมกับพี่ชาย  ปากกาหมึกแห้งทำให้ลายมือเสียตามที่คนจำนวนมากเห็นกัน จริงหรือไม่เป็นเรื่องที่ถกเถียงกันไม่รู้จบ  ในชั้นเรียนจำนวนมากห้ามใช้  แต่ตามการสอบถาม ผู้ใหญ่ส่วนใหญ่เขียนด้วยปากกาหมึกแห้งเป็นหลัก  มันมีสีและขนาดนับไม่ถ้วน  ลำพัง Senator ผู้ผลิตจากแคว้นเฮสเซนผลิตปากกาหมึกแห้งวันละล้านแท่ง  ชาวเยอรมันราว ๘๐% ยังเขียนหนังสือด้วยมือวันละหลายครั้ง  ตลาดเครื่องเขียนเจริญเติบโตช้าแต่คงที่  เป็นผลจากงานสำนักงานที่เพิ่มขึ้นและจำนวนนักเรียนที่สูงขึ้น  และปากกาหมึกแห้งก็เปลี่ยนแปลงตัวเอง  มีแบบที่ติดตั้งแท่ง USB และแบบดิจิตอล  สมาร์ทเพนเก็บบันทึกข้อมูล ทำให้ผู้เขียนสามารถถ่ายทอดไปยังเครื่องคอมพิวเตอร์ได้ในภายหลัง  แม้ว่าปากกาหมึกแห้งจำนวนมากจะถูกมาก  แต่ก็เป็นที่นิยม  เมื่อหลายปีก่อน GfK เคยสอบถามว่าใครเคยเอาอะไรในสำนักงานกลับบ้านบ้าง  ผู้ถูกสอบถามทุก ๑ ใน ๕ คนรับว่าใช่  และเครื่องมือทำงานที่หายไปอยู่ในกระเป๋าของผู้ร่วมงานบ่อยที่สุด ได้แก่ ปากกาหมึกแห้ง