วันพุธที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2566

ป้องกันกระเป๋าหาย

เดิมทีชาวเยอรมันได้ชื่อว่าเป็นแชมป์โลกในเรื่องเกี่ยวกับการเดินทาง แต่ในปัจจุบันหลังวิกฤตโคโรนาและสภาพเศรษฐกิจที่ไม่ค่อยดีนัก ผู้เขียนไม่มั่นใจว่ายังคงครอบครองตำแหน่งไว้ได้หรือไม่  อย่างไรก็ดี คิดว่าโดยนิสัยคนเยอรมันก็ยังคงชมชอบการเดินทางอยู่ดี  เมื่อไรที่มีการเดินทางนั่นก็หมายถึงต้องมีกระเป๋าเดินทาง นอกจากปัญหาเรื่องน้ำหนักและจำนวนชิ้นของกระเป๋าที่ผู้โดยสารได้รับอนุญาตให้นำติดตัวไปด้วยแล้ว ปัญหาที่ได้ยินบ่อย ๆ ก็คือเรื่องกระเป๋าหาย กระเป๋าไม่มาถึงปลายทางพร้อมเจ้าของ ยืนรอแล้วรอเล่าไม่มาเสียที ทำยังไงล่ะทีนี้ เป็นเรื่องไปอีก แทนที่เมื่อไปถึงจุดหมายปลายทางแล้วจะได้พักผ่อนหรือท่องเที่ยวให้สนุกสนาน ต้องมาปวดหัวจัดการเรื่องกระเป๋าเสียนี่

Carolin Semmler นักกฎหมายของศูนย์ผู้บริโภคแคว้นนอร์ดไรน์-เวสท์ฟาเลนกล่าวว่าการที่บางครั้งกระเป๋าเดินทางหายไปหรือมาถึงช้าไม่ควรจะเกิดขึ้น แต่ในความเป็นจริงเกิดขึ้นบ่อยอย่างน่าเสียดาย  แม้ว่าผู้เดินทางจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้อย่างสิ้นเชิง  แต่ควรคำนึงถึงข้อบ่งชี้บางประการที่จะทำให้การสูญหายของกระเป๋ามีความเป็นไปได้น้อยลง  ต่อไปนี้เป็นคำแนะนำห้าประการจากศูนย์ผู้บริโภค ฯ 

กระเป๋าที่สามารถเห็นและจำได้ทันที  เนื่องจากปริมาณกระเป๋าสีดำ สีเทาหรือน้ำเงินเข้มที่อยู่บนรางขนส่งกระเป๋าที่สนามบินมีเป็นจำนวนมาก ทำให้การสลับกันเป็นไปได้ง่าย และเป็นไปได้ว่าบางคนหยิบกระเป๋าผิดไป  ดังนั้น จึงมีคำแนะนำให้เลือกใช้กระเป๋าสีสด ๆ หรือที่มีลวดลายไม่ซ้ำใคร หรือทำสัญลักษณ์เป็นส่วนตัวที่ทำให้แยกจากกระเป๋าของคนอื่น ๆ ได้ง่าย ตัวอย่างเช่น คาดกระเป๋าด้วยเข็มขัดสี ๆ ติดป้ายหรือสติกเกอร์ หรือห่อกระเป๋า  ที่ควรระมัดระวัง ได้แก่ กระเป๋าที่เตะตามากเกินไปหรือกระเป๋าที่เห็นก็รู้ว่ามีราคาสูง  เพราะมันอาจไปสร้างความสนใจอย่างไม่ตั้งใจให้กับหัวขโมยที่หวังของราคาแพงในกระเป๋าได้  เช่นเดียวกับกุญแจล็อคที่ขนาดใหญ่เกิน

ข้อมูลที่กระเป๋า  ที่ตัวกระเป๋าควรมีป้ายที่ให้ข้อมูลการติดต่อของเจ้าของ  เพื่อที่ว่าในกรณีที่กระเป๋าไปโผล่ที่อื่น เจ้าหน้าที่สนามบินสามารถหาเจ้าของกระเป๋าได้ง่ายขึ้น  ที่สำคัญตรงนี้ คือ ข้อมูลที่เซนสิทีฟ เช่น ที่อยู่ ไม่ควรแสดงอย่างเปิดเผย  เนื่องจากอาชญากรสามารถค้นพบได้ว่าที่อยู่ไหนที่เจ้าของไม่อยู่  นอกจากนั้น ควรระบุที่อยู่ที่จุดหมายปลายทาง เช่น โรงแรมที่พัก  เพื่อให้สามารถส่งกระเป๋าตามไปที่นั่นได้  ทางเลือกสำหรับการติดป้ายไว้ภายนอกก็ได้แก่ การให้ข้อมูลบนแผ่นกระดาษที่ใส่ไว้ในกระเป๋า  ก่อนหน้าการเดินทางแต่ละครั้งป้ายห้อยกระเป๋าเก่าจากการเดินทางครั้งที่แล้วควรเอาทิ้งไป  มิฉะนั้น อาจเกิดขึ้นได้ว่ากระเป๋าถูกเข้าใจผิดและไปอยู่ในเครื่องบินลำอื่น

สิ่งที่บรรจุในกระเป๋า  เพื่อให้ความโมโหโกรธาและความเสียหายจากการสูญเสียกระเป๋าต่ำที่สุดเท่าที่เป็นไปได้  ไม่ควรใส่สิ่งของมีค่า เช่น กล้องถ่ายรูป แล็บท็อปหรือเครื่องประดับไว้ในกระเป๋าที่ต้องนำไปใส่ใต้ท้องเครื่องบิน  แต่ควรนำติดตัวไปกับกระเป๋าที่ถือขึ้นเครื่องดีกว่า  ผู้ที่อยากจะปลอดภัยไว้ก่อนก็สามารถถ่ายรูปของในกระเป๋าไว้ตอนเก็บกระเป๋า ซึ่งทำให้การแยกแยะที่ฝ่าย Lost and Found ทำได้ง่ายขึ้น  และในกรณีที่สูญหายหาไม่เจอก็สามารถใช้สิทธิเรียกร้องการชดเชยค่าเสียหายได้  อย่างไรก็ดี ไม่ควรยัดสิ่งของใส่กระเป๋าจนเต็มแน่นเกินไป  มิฉะนั้น มีความเสี่ยงที่กระเป๋าจะแบะและของบางอย่างหล่นหายไป  ไม่ควรนำของต้องห้ามหรือวัตถุที่น่าสงสัยไปด้วย  เพราะจะทำให้กระเป๋าไปติดอยู่ที่จุดควบคุมความปลอดภัยและเป็นไปได้ว่าไปไม่ถึงเครื่องบิน

เผื่อเวลาไม่ฉุกละหุก  เพื่อลดความผิดพลาดขณะเช็คอิน ผู้เดินทางไม่ควรส่งมอบกระเป๋าขณะที่มีเวลาเหลือน้อย  นอกจากนั้น แต่ละคนควรตรวจสอบอีกครั้งหนึ่งว่าป้ายที่ติดอยู่บนกระเป๋าระบุสนามบินปลายทางที่ถูกต้องหรือไม่  ตรงนี้ก่อนการเดินทางผู้เดินทางควรหาข้อมูลตัวอักษรย่อของสนามบินปลายทางไว้ก่อน เพื่อให้เห็นข้อมูลได้ทันที  ผู้เดินทางควรไปที่ประตูทางขึ้นเครื่องตรงเวลาด้วย  เนื่องจากเพียงกระเป๋าเดินทางที่เจ้าของอยู่บนเครื่องได้รับอนุญาตให้บินไปด้วย

จีพีเอสแทรคเคอร์  ผู้ที่อยากมั่นใจและต้องการรู้ตลอดเวลาว่ากระเป๋าอยู่ไหนก็มีจีพีเอสแทรคเคอร์ที่สามารถใส่ไว้ในกระเป๋าใช้ได้ ซึ่งระหว่างนี้เครื่องตามรอยขนาดเล็กนี้ได้รับอนุญาตอย่างเป็นทางการทั้งจากองค์การการเดินทางทางอากาศพลเรือนระหว่างประเทศ (ICAO) และสำนักงานการเดินทางทางอากาศแห่งชาติของประเทศเยอรมนี  ซึ่งตรงนี้แต่ละคนต้องตัดสินใจว่าความต้องการควบคุมคุ้มค่ากับค่าใช้จ่ายในการซื้อเครื่องนี้หรือเปล่า

ความจริงมันก็เป็นเรื่องพื้นฐานปกติที่นักเดินทางอย่างเรา ๆ ท่าน ๆ ควรทำอยู่แล้วแหละเนอะ แต่ก็นั่นแหละ ผู้เชี่ยวชาญแนะนำทั้งที อ่านไว้ก็ไม่เสียหลาย เวลาเดินทางก็อย่าลืมทำตามที่เขาบอกด้วยนิ กันไว้ดีกว่าแก้ ไม่ต้องมาเสียดายทีหลังว่า “รู้อย่างนี้” 

ข้อมูล Sonntagzeitung

เรียบเรียงโดย "เอื้อยอ้าย"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น