โทรศัพท์ฉุกเฉิน

        “ตำรวจ – เพื่อนและผู้ช่วยของคุณ” คำขวัญนี้เกิดก่อนการความนิยมโทรศัพท์เคลื่อนที่ แต่ในปัจจุบันนี้ประชาชนเสาะหาความช่วยเหลือจากตำรวจไม่เพียงในกรณีปล้นจี้หรือยิงกันเท่านั้น  แต่ที่พบได้บ่อยขึ้นที่การเรียกหมายเลขฉุกเฉิน ๑๑๐ ในปัญหาเกี่ยวกับแมว เพื่อนหญิง ญาติ  หรือไม่ว่าจะเป็นเรื่องกุญแจคล้องจักรยาน ฯลฯ  จนแทบไม่มีปัญหาใดไม่สำคัญจนไม่ได้ไปถึงศูนย์ฉุกเฉินและทำให้สายโทรศัพท์ไม่ว่างสำหรับกรณีฉุกเฉินจริง ๆ  ตำรวจเบอร์ลินประสงค์จะดำเนินการรณรงค์ต่อต้านการใช้หมายเลขฉุกเฉินผิด ๆ เป็นเวลา ๑ สัปดาห์  คำขวัญมีว่า “NoNotruf” (ไม่โทรฉุกเฉิน)  นับแต่วันที่ ๒๑ พฤศจิกายนที่ผ่านมาตำรวจได้เปิดเผยกรณีที่พิสดารและกวนประสาทจากในอดีตและในวันเดียวกันในทวิตเตอร์และเฟซบุ๊ค เช่น บุคคลผู้หนึ่งบ่นว่าการซ่อมผ้าห่มไฟฟ้ากินเวลา ๕ สัปดาห์แล้ว  อีกผู้หนึ่งกลัวว่าลูกสะใภ้จะฮุบมรดก ไม่นานหลังจากนั้นผู้โทรคนหนึ่งบ่นว่ามีเพื่อนหญิงที่สติไม่สมบูรณ์และไม่อยากให้เป็นเพื่อนหญิงแล้ว 

ในแต่ละปีมีการโทรฉุกเฉิน ๑๑๐ ที่ศูนย์เบอร์ลินราว ๑.๓ ล้านครั้ง  ตามข้อมูลของตำรวจ ในจำนวนนี้ ๓๐๐,๐๐๐ ครั้งไม่มีเหตุใด ๆ สำหรับการปฏิบัติงานของตำรวจ  เท่ากับการโทรโดยไม่จำเป็นเฉลี่ย ๘๒๐ ครั้งต่อวัน  ซึ่งทำให้สายโทรศัพท์ไม่ว่างและเป็นสาเหตุของระยะเวลารอคอยในกรณีฉุกเฉินจริง ๆ  ดับเพลิงก็มีปัญหาเดียวกันกับหมายเลข ๑๑๒  ยากที่จะกล่าวได้ว่าผู้โทรไม่ใช้ความคิด ซื่อบื้อหรือทะลึ่ง  บางทีผู้โทรจำนวนมากจะไม่ชัดแจ้งว่าตำรวจสามารถรู้หมายเลขโทรศัพท์ที่โทรมาได้  นอกจากนั้นบนจอจะแสดงสถานที่ตั้งของผู้โทรมา  การจงใจแกล้งโทรสามารถถูกติดตามได้  แต่ส่วนใหญ่ตำรวจจะยุติการสนทนา  ตำรวจสามารถกดปุ่มข้อความที่บันทึกไว้ว่าไม่มีเหตุผลสำหรับการโทฉุกเฉิน  การรณรงค์ยังขึ้นอยู่กับการที่ตำรวจเบอร์ลินต้องยอมรับไม่นานมานี้ว่าต้องปล่อยให้ผู้โทรหมายเลข ๑๑๐ ถือหูรอนานขึ้นทุกที  ในครึ่งปีแรกของปี ๒๐๑๖ เพียง ๖๒% ของโทรศัพท์ฉุกเฉินได้รับการตอบภายใน ๑๐ วินาทีแรก  ที่เหลืออื่น ๆ บางส่วนต้องรอหลายนาที  เป้าหมายที่ชี้แจง ได้แก่ ๙๐% ของการโทรได้รับการตอบหลังอย่างช้าที่สุด ๑๐ วินาที