หลังการนำการหยุดยั้งควบคุมราคาค่าเช่าบ้านมาใช้ในเมืองใหญ่ ๆ
ในปี ๒๐๑๕ โดยทั่วไปยังเพิ่มขึ้นเร็วกว่าก่อนหน้านี้ ทั้งนี้
มาจากการตรวจสอบที่ยังไม่ได้รับการเปิดเผยของสำนักเศรษฐกิจเยอรมัน (IW)
แห่งโคโลญน์ ตัวอย่างเช่น เบอร์ลิน
สัดส่วนโวนุงที่ลงแจ้งความให้เช่าใหม่และค่าเช่าสูงกว่าค่าเช่าปกติในพื้นที่ ๑๐%
ด้วยค่าเฉลี่ย
๖๒.๕% ถึงกับสูงกว่าก่อนหน้าการนำการหยุดยั้งค่าเช่ามาใช้
(๖๑.๔%) ลำพังในเมืองหลวงราคาระหว่างปี ๒๐๐๕-๒๐๑๕
เพิ่มขึ้นเฉลี่ย ๔๐%
Philipp
Deschemeier ผู้เขียนรายงานการศึกษาชี้แจงว่าผู้เช่าจำนวนมากลงนามในสัญญาเช่าทั้งที่รู้ว่าไม่ถูกกฎหมาย
แต่ไม่อยากทะเลาะเบาะแว้งด้านกฎหมายกับผู้ให้เช่า
เนื่องจากต้องอาศัยอยู่ในโวนุง
การตรวจสอบของ IW แสดงว่าการหยุดยั้งค่าเช่าในเบอร์ลินไม่ได้ผลอย่างสิ้นเชิง
เช่นเดียวกับสำหรับเมืองใหญ่อื่น ๆ ที่มีความต้องการสูง เช่น โคโลญน์ ดุสเซลดอร์ฟ
ฮัมบวร์กและมืนเช่น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น