หยุดพัก

        ตามการศึกษาของสำนักงานคุ้มครองอาชีพและแพทย์ด้านอาชีพ คนทำงานทุก ๑ ใน ๔ คนไม่ยอมหยุดพัก  ความกดดันด้านผลงานและมีการนัดหมายสูงเป็นเหตุผล เป็นผลให้เหน็ดเหนื่อยและหมดแรงตามมา  ทั้งที่การคงช่วงหยุดพักไว้ไม่เพียงเป็นหน้าที่ตามกฎหมาย  หากแต่ยังสมเหตุสมผลในขนาดเดียวกันทั้งสำหรับคนทำงานและผู้จ้างงาน  พิสูจน์แล้วว่าการหยุดพักเพียงไม่กี่นาทีเพิ่มคุณภาพการทำงานและลดความเครียด  Dominique Bialasinski หัวหน้าภาคส่งเสริมสุขภาพในธุรกิจของ TÜV Rheinland กล่าวว่าเพื่อป้องกันความผิดพลาดในการทำงานและปัญหาด้านสุขภาพควรคงช่วงเวลาหยุดพักที่กำหนดไว้ให้ได้  ตามกฎหมายเวลาทำงาน ต้องมีช่วงหยุดพักอย่างน้อย ๓๐ นาทีในระยะเวลาทำงาน ๖-๙ ชั่วโมง  หากทำงานนานกว่า ๙ ชั่วโมง การหยุดพัก ๔๕ นาทีเป็นหน้าที่  เธอกล่าวว่าหากรู้สึกเหนื่อย แปลว่าสายไปแล้ว และสมาธิจะลดน้อยลง  เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นและหลีกเลี่ยงความผิดพลาดในการทำงานควรวางแผนพักไว้ให้แน่นอน  ที่มีประสิทธิภาพที่สุดคือครึ่งวันเช้าพักช่วงสั้น ๑๐ นาทีและช่วงบ่ายพักยาวขึ้น  ส่วนจะพักอย่างไรขึ้นอยู่กับหน้าที่การงาน  งานที่นั่งเป็นส่วนใหญ่ควรไปเดินเล่นหรือเคลื่อนไหวร่างกายเพื่อกระตุ้นการไหลเวียนของโลหิต  อาชีพที่ใช้แรงกายหนักการงีบช่วงสั้นจะสร้างพลังงานใหม่  ผู้เชี่ยวชาญแนะนำว่าการงีบไม่ควรนานเกินกว่า ๒๐ นาที  เพื่อหลีกเลี่ยงช่วงการนอนหลับลึก  ซึ่งจะให้ผลกระทบที่ตรงกันข้าม  เพื่อให้สมองว่าง การเบี่ยงเบนความสนใจช่วงสั้น ๆ ตัวอย่างเช่น การยืดเหยียดร่างกายก็ดีเท่ากับการพูดคุยกับเพื่อนร่วมงานต่างสาขา  ในการทำงานกลางคืนมีจังหวะเวลาอย่างอื่น การทำงานและการนอนตรงข้ามกับนาฬิกาภายในร่างกาย  ตรงนี้การพักยาวก่อนช่วงผลงานตกระหว่าง ๐-๑ น. และพักสั้น ๆ ระหว่าง ๔-๕ นาฬิกาจึงสมเหตุสมผล  นอกเหนือจากห้องพักที่เงียบสงบ ผู้จ้างงานควรดูแลให้มีแบบแผนการพักที่ดี