ผักผลไม้กับโรคเรื้อรัง

      ผักและผลไม้มีความสำคัญต่อสุขภาพของมนุษย์เป็นอาหารที่ให้คุณค่าทางโภชนาการ ช่วยรักษาสมดุลของร่างกาย  อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้ป่วยโรคเรื้อรังบางอย่างหรือแม้แต่บุคคลทั่วไป  ผักและผลไม้บางชนิดมีข้อควรระมัดระวังในการกิน  โดยต้องกินในปริมาณที่เหมาะสมด้วย  ผักและผลไม้ที่ควรระมัดระวังในผู้ป่วยโรคเรื้อรัง

๑.  โรคไต  ควรหลีกเลี่ยงการกินผักและผลไม้ที่มีสารดังต่อไปนี้

-          กรดออกซาลิก (Oxalic acid) ได้แก่ มันสำปะหลัง ผักโขม น้ำเต้า ผักแพว ปวยเล้ง มะเฟือง ใบชะพลู แครอท หัวไชเท้า ใบยอ กระเทียม

-          กรดเดงโคลิก ในลูกเนียงสด

-          โปแทสเซียม ได้แก่ ผักโขม หน่อไม้ ขี้เหล็ก ชะอม เห็ดโคน ใบกะเพรา กระถิน แครอท ผักแพว ผักคะน้า รวมถึงผลไม้ เช่น ทุเรียนก้านยาว ทุเรียนชะนี กล้วยหอมและกล้วยไข่

๒. โรคทาลัสซีเมีย  ควรหลีกเลี่ยงผักและผลไม้ที่มีธาตุเหล็กสูง เช่น ผักกูด ถั่วฝักยาว ผักแว่น เห็ดฟาง พริกหวาน ใบแมงลัก ใบกะเพรา ยอดกระถิน

๓.โรคไทรอยด์  ควรระมัดระวังการกินกระหล่ำปลี หากกินควรผ่านการปรุงให้สุกก่อน

๔.                       โรคกระเพาะและลำไส้  ควรหลีกเลี่ยงการกินพริกในปริมาณที่มากเกินไป  เนื่องจากทำให้เกิดความเผ็ดร้อน ทำให้กระเพาะอักเสบและอาจส่งผลให้ผู้ป่วยมะเร็งกระเพาะอาหารมีกระบวนการเกิดโรคมากขึ้น