ไวรัสซิคาถูกค้นพบครั้งแรกในปี ๑๙๔๗
ในตัวลิงที่ประเทศอูกานดา โดยได้รับชื่อตามชื่อป่าที่ตั้งอยู่ใกล้
Kampala
เมืองหลวงของประเทศอูกานดา
ไวรัสซิคาอยู่ในสกุล Flaviviridae เช่นเดียวกับไวรัสไข้เหลืองและไข้เลือดออก ตามข้อมูลขององค์การอนามัยโลก กรณีแรกที่พบในมนุษย์เกิดขึ้นในปี
๑๙๕๒ โดยไวรัสได้รับการถ่ายทอดจากยุงที่ติดเชื้อโรค
ได้แก่ ยุงไข้เหลืองและยุงลาย
ไวรัสซิคาสามารถถูกถ่ายทอดจากการมีเพศสัมพันธ์กับผู้ติดเชื้อด้วย ที่ประเทศสหรัฐอเมริกามีกรณีการติดเชื้อผ่านการมีเพศสัมพันธ์โดยไม่ป้องกันเป็นครั้งแรก ๘๐%
ของการติดเชื้อไม่สังเกตเห็นการติดเชื้อ
ในกรณีอื่น ๆ อาการคล้ายคลึงกับไข้หวัดใหญ่ โดยผู้ติดเชื้อจะมีไข้
ปวดศีรษะและปวดกล้ามเนื้อ
นอกจากนั้นยังสามารถเกิดผื่น อาการสามารถดำเนินไป ๒-๗ วัน แต่ไม่ใช่ว่าผู้ติดเชื้อทุกคนจะป่วย
จนถึงปัจจุบันยังไม่มีรายงานการเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับซิคา แต่มีความพิการทางสมองอย่างหนัก สำหรับสตรีมีครรภ์ไวรัสนี้มีความเสี่ยงอันตรายเป็นพิเศษ
โดยสามารถถ่ายทอดไปยังทารกในครรภ์และนำไปสู่ความพิการของสมองได้
จนถึงปัจจุบันกระทรวงสาธารณสุขของประเทศบราซิลบันทึกความไม่สมประกอบของกระโหลกศีรษะในทารก
๔๔๐ กรณี โดย ๑๗
กรณีมารดาติดเชื้อไวรัสขณะตั้งครรภ์
จนถึงปัจจุบันยังไม่มีวัคซีนหรือยาเพื่อรักษาผู้ป่วย ความเป็นไปได้ประการเดียว คือ ให้ยาแก้ปวด
เพื่อป้องกันยุงกัดในภูมิภาคที่ประสบเหตุให้สวมกางเกงขายาว เสื้อแขนยาว
ยากันแมลงและมุ้ง
ผู้ติดเชื้อควรหลีกเลี่ยงการถูกยุงกัดซ้ำอีก เพื่อระงับวงจรการแพร่เชื้อ หลังกรณีซิคาที่อัฟริกา เอเซียและเขตแปซิฟิก
ในปีที่ผ่านมาไวรัสได้ไปถึงอเมริกาใต้
โดยไวรัสปรากฏตัวขึ้นใน ๒๖ ประเทศ
โดยเฉพาะที่บราซิลมีประชาชนจำนวนมากประสบเหตุ ที่ยุโรปก็มีรายงานกรณีติดเชื้อด้วย
ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่ไม่เห็นอันตรายสำหรับประเทศเยอรมัน แต่สถาบัน Robert-Koch
เห็นว่าการติดเชื้อผ่านยุงลายเป็นไปได้
โดยขณะนี้มียุงลายในภาคใต้ของประเทศเยอรมัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น