การศึกษาที่มหาวิทยาลัยเซอร์เรย์
ประเทศอังกฤษแสดงว่าผู้ที่ทิ้งช่วงเวลาระหว่างอาหารเย็นและอาหารเช้าอย่างน้อย ๑๒
ชั่วโมงสุขภาพดีกว่าและผอมกว่าผู้ที่กินอาหารปริมาณเท่ากัน แต่กินทั้งวัน
โดยผู้เข้าร่วมการศึกษาได้รับการแบ่งออกเป็น ๒ กลุ่ม กลุ่มแรกได้รับอนุญาตให้กินในปริมาณและในช่วงเวลาที่เคยกิน ส่วนกลุ่มที่สองต้องกินอาหารเช้าช้าลง ๙๐
นาทีและอาหารเย็นเร็วขึ้น ๙๐ นาที ทำให้แต่ละวันมีเวลาที่ไม่ได้กินอาหารนานขึ้น
๓ ชั่วโมง ผลลัพธ์ คือหลัง ๒
สัปดาห์ผู้ทดสอบจากกลุ่มที่สองสูญเสียไขมันในร่างกายมากกว่าผู้เข้าร่วมอื่น ๆ นอกจากนั้นยังค่าน้ำตาลในเลือดและค่าคลอเรสโตรอลยังดีขึ้นด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น