ผู้เขียนเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็ก ถ้ามีหนังสือจะก้มหน้าก้มตาอ่าน
ถ้าผู้ใหญ่ไม่คอยห้ามก็ถึงขนาดไม่กินไม่นอนเอาเลยทีเดียว พอโตขึ้นมาอีกก็ชอบการขีดเขียน
จนเป็นเหตุให้ได้พบคู่ตุนาหงัน
เมื่อมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองโอกาสที่จะได้พูดภาษาไทยน้อยลง แต่ยังอ่านและเขียนอยู่เป็นปกติ
ครั้งหนึ่งเมื่อกลับไปเมืองไทยหลังจากมาอยู่เยอรมันได้หลายปี
มีคนรู้จักถามผู้เขียนว่าทำไมยังพูดภาษาไทยชัด
เล่นเอางงไปเลยว่ามามุขไหนกันนี่
อย่างไรก็ดี สังเกตมาตลอดว่าคนไทยทุกวันนี้มักใช้ภาษาไทยผิด ๆ
ไม่ว่าการออกเสียงหรือการเขียนคำ
แม้แต่ผู้ประกาศข่าวทางโทรทัศน์ก็ยังออกเสียงผิดอยู่เนือง ๆ
นับประสาอะไรกับชาวบ้าน
ยิ่งการสะกดคำผิดนี่ยิ่งพบบ่อย
ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ เห็นแล้วก็ออกจะขัดใจ
ลองรวบรวมคำที่พบว่าเขียนผิดกันเป็นประจำได้เป็นหน้า ๆ ที่เอามาลงวันนี้เป็นแค่ส่วนเดียวเท่านั้น
-
อนุญาต ไม่มีสระอิ ถ้าใส่สระอิ คือ ญาติพี่น้อง
-
สังเกต ไม่มีสระอุ
-
โอกาส ไม่ใช่ โอกาศ
-
กฎหมาย สะกดด้วยตัว ฎ
ชฎา เช่นเดียวกับกฎเกณฑ์ กฎกติกา
ส่วนปรากฏการณ์ ปรากฏว่า สะกดตัวด้วย ฏ ปฏัก
-
รสชาติ ไม่ใช่ รสชาด
-
กะเพรา กะเทย กะทันหัน กะปิ ไม่มี ร เรือ
แต่กระเพาะ ต้องมี ร เรือ
-
พะแนง ไม่ใช่ พแนง
-
ผัดวันประกันพรุ่ง แต่ ผลัดผ้า
-
เจตนารมณ์ ไม่ใช่ เจตนารมย์
-
กลางคัน ไม่ใช่ กลางครัน
-
จลาจล ไม่ใช่ จราจล แต่ จราจร
-
ทะเลสาบ ไม่ใช่ ทะเลสาป
-
กาลเทศะ ไม่ใช่ กาละเทศะ
-
บรรทุก บรรทัด บรรเลง ไม่ใช่ บันทุก บันทัด บันเลง
-
สารพัด ไม่ใช่ สาระพัด
-
อานิสงส์ ไม่ใช่ อานิสงฆ์
-
ข้าวเหนียวมูน ไม่ใช่ ข้าวเหนียวมูล
-
สังสรรค์
แต่ คัดสรร
-
ขะมักเขม้น ไม่ใช่ ขมักเขม้น
-
บาตร ไม่ใช่ บาต แต่ บิณฑบาต ไม่ใช่ บิณฑบาตร
-
โจทก์ หมายถึง ผู้ฟ้องร้องในศาล ถ้าโจทย์
หมายถึง ปัญหา เช่น โจทย์เลข
-
คลินิก ไม่ใช่ คลีนิกหรือคลินิค คลีนิค
-
ชมพู่ ไม่ใช่ ชมภู่
ลองเช็คกันดูเล่น
ๆ ก็ได้ว่าทั้งหมดนี้เขียนผิดกี่คำ
ไม่มีคะแนนให้
แต่ถ้าเขียนไม่ผิดเลยต้องยกนิ้วให้ว่าคุณใช้ภาษาไทยได้ยอดเยี่ยมจริง ๆ
ข้าน้อยขอคารวะ
เรียบเรียงโดย
“เอื้อยอ้าย”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น