ชีวิตประจำวันมีเรื่องที่เราไม่คาดอยู่เสมอ ในการไปซูเปอร์มาร์เกตมีกฎเกณฑ์ทางกฎหมายที่เราควรระมัดระวังบางประการ บางครั้งกระเพาะร้องหาอาหาร
เราเลยจัดการชอคโกแลตเสียหนึ่งแท่ง โดยคิดว่าสามารถวางห่อไว้ให้คิดเงินได้ ซึ่งตามกฎหมายเป็นเรื่องเสี่ยง
เนื่องจากตราบใดที่สินค้ายังไม่ได้รับการชำระเงิน ก็ยังคงเป็นของเจ้าของร้าน นอกจากนั้น อาจจะเป็นไปได้ว่าห่อชอคโลแลตเข้าไปอยู่ในกระเป๋าเสื้อและไม่ใช่ในรถเข็น เช่นเดียวกับการจ่ายเงินด้วยเหรียญเซนต์เป็นจำนวนมากที่มั่นใจได้ว่าเป็นปัญหาแน่
เนื่องจากผู้คิดเงินไม่จำเป็นต้องยอมรับเหรียญมากกว่า ๕๐ เหรียญ สิ่งที่ร้านค้าไม่ชอบใจอีกสิ่งหนึ่ง หากลูกค้าเข็นรถไปจนถึงบ้าน
รถเข็นไม่ได้รับอนุญาตให้นำห่างออกไปจากอาณาบริเวณของร้าน เนื่องจากมันมีราคาระหว่าง ๑๐๐-๑๕๐ ยูโร
แต่ที่ลูกค้าถูก คือ ร้านที่มีพื้นที่การขายมากกว่า ๒๐๐
ตารางเมตรต้องรับขวดใช้ครั้งเดียวที่ไม่มีอยู่ในรายการสินค้าของร้านคืนด้วย สินค้าพิเศษ (Schnäppchen)
ต้องมีให้ซื้อจนถึงสิ้นสุดวันแรกที่เริ่มขาย
ถึงแม้ในโฆษณาจะมีข้อบ่งชี้ว่าข้อเสนอมีผลเพียงตราบใดที่ยังมีสินค้าอยู่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น